Max Payne [PS][XB][PC]

Witam serdecznie




Witam dziś postanowiłem napisać wam małą recenzje gry

Max payne

Max Payne − zręcznościowa gra komputerowa typu TPS, stworzona przez Remedy Entertainment, wydana w 2001 roku przez Take-Two Interactive.





Podstawowe informację:




Gatunek: Akcja: TPP



Producent: Remedy Studios



Wydawca:  Take 2 Interactive



Data wydania:  26 lipca 2001



Dystrybutor PL:  Play It

Premiera PL: 17 września 2001

Co? Max Payne? Jakoś go szumnie nie zapowiadali – to znak chłopie, że gierka nie warta zachodu. Czy, aby na pewno?


Któż jeszcze parę lat temu pomyślałby, że to może być hit, przełom w grach… Ja tak w każdym razie nie myślałem i tego nie żałuję, gdyż bardzo lubię niespodzianki. Takim zaskoczeniem jest dla mnie właśnie Max Payne. Jeśli można w ogóle powiedzieć, że ma się romans z grą to ja jestem właśnie w jego trakcie. Zakochałem się po uszy w grze komputerowej! Moja dziewczyna jest chyba trochę zazdrosna o to, że spędzam z grą więcej czasu niż z moją ukochaną „z krwi i kości”(heh, widzisz Orion co miłość robi z człowieka – dop. Harpen).


O czym mowa?





Max Payne to TPS, czyli strzelanina przedstawiona w perspektywie trzeciej osoby (postać, którą kierujemy widzimy zza jej pleców). Już na pierwszy rzut oka gra jest inna od tych, w których chodzi o bezmyślne strzelanie do wszystkiego, co się rusza. Oczywiście nie sposób zaprzeczyć, że w produkcie ze stajni Remedy bez walki się nie obejdzie. Powiem więcej – stanowi ona 80 procent gry. Jest też być może największą zaletą tego produktu.


Kolejna naiwna historia o gościu, który ratuje świat?





Otóż nie, Max Payne – tytułowy bohater gry - nie jest żadną tam Niną, która postanawia nagle ratować świat. Historia naszego bohatera jest bardziej skomplikowana. Otóż jest on policjantem. Pewnego razu jego rodzinę morduje gang narkotykowy. Postawcie się teraz na jego miejscu. Co może czuć człowiek, który wraca z pracy do domu, a tam zastaje najbliższe mu osoby w postaci martwej…? Max jednocześnie czuł, że cały świat właśnie się pod nim zawalił, ale jednocześnie pragnął gorzkiej zemsty, dlatego nic jest go teraz w stanie powstrzymać – do ciebie graczu należy zadanie, by pokierować poczynaniami Maksa Payne’a i sprawić by sprawiedliwość dosięgła stojących za tym okropnym czynem.




Co w Maxie piszczy – czyli geniusz tej gry





Fabuła ukazywana jest na dwa sposoby – pierwszy, czyli ten tradycyjny, to cutscenki. Pojawiają się i przed kolejnymi rozdziałami (wchodzącymi w skład poszczególnych części gry) jak i podczas ich trwania. Cutscenki wykonane są bardzo dobrze i przyciągają wzrok do monitora na tyle, że na pewno oglądając je, nie odejdziesz by np. zrobić sobie herbatę. Cutscenki kończą się w najmniej oczekiwanych momentach. Dla przykładu już na samym początku gry, kiedy Max słyszy krzyki w swoim mieszkaniu – wchodzi do niego. Idzie kawałek dalej, nagle krótki filmik – kończy się, możemy iść dalej. Stoimy przed drzwiami, z którego dobiegają okrzyki. Otwieramy drzwi i w tym momencie ukazuje się tam osobnik ze spluwą wymierzoną prosto w nas. Nie mamy pojęcia co się zaraz stanie, więc pilnie obserwujemy scenkę a tu nagle… film się kończy właśnie na tym jak przeciwnik do nas wymierza, a dalej musimy sobie radzić sami, czyli zostajemy wrzuceni prosto w wir walki. Takich rzeczy w grze jest dużo, dzięki temu intensywność wrażeń doznawanych podczas grania – wysoka. Drugi sposób ukazywania fabuły to ładnie narysowany komiks, wyświetlący się między rozdziałami. Niby to tylko komiks, ale wrażenie sprawia jak najlepsze i naprawdę miło go oglądać oraz słuchać, ponieważ lektor (a dokładniej jeden z programistów, ale o tym później) czyta tekst wyświetlany na ekranie.


Walka





Walka, o czym już wspomniałem, widziana jest z perspektywy trzeciej osoby, czyli kamera umieszczona jest tuż za plecami naszego bohatera. Max skacze, wykonuje różne przedziwne akrobacje (mogą wydawać się dziwne, jednak w rzeczywistości są to kroki zaczerpnięte prosto ze sztuk walki) oraz oczywiście strzela z broni różnego kalibru. Od Desert Eagle. po karabiny maszynowe. Wspomnę od razu o sporej wadzie gry – niestety programiści nie nauczyli Maxa jak sobie radzić bez broni i wówczas gdy nasz heros nie ma pod ręką żadnej spluwy… nie jest w stanie zrobić praktycznie nic! Ani nie przywali ręką, ani nogą. Ja rozumiem, że szok wywołany strachem na widok kilkunastu gości z giwerami potrafi sparaliżować, ale żeby aż tak?








Walki wyglądają nadzwyczaj efektownie! Świst kul, szybkie tempo akcji i… to, co widzieliśmy już w Matrixie czyli… bullet time! Programiści dali nam możliwość spowalniania czasu w dowolnym momencie gry! Wyobraźcie sobie jak czas upływa kilka razy wolniej niż w rzeczywistości, Max wykonuje efektowny skok w bok jednocześnie ostrzeliwując wrogów… Majstersztyk! Nie da się tego opisać, to trzeba zobaczyć. To już jest wystarczający powód, dla którego w grę trzeba zagrać!






Oprawa audio-wizualna





Grafika prezentuje się po prostu wyśmienicie. Nie ma co tu dużo mówić – kawał dobrej roboty. Postać Maxa wygląda równie ładnie jak całe środowisko, po których się poruszamy, a efekty takie jak wybuchy to coś, co z pewnością cieszy oko.

Dźwięki w grze to jeden z najmocniejszych punktów tego tytułu. Głos Maxa przypadł mi do gustu, nie drażni on niczym i na pewno nie przeszkadza w zagłębianiu się w grę. Pozostałe efekty dźwiękowe również stoją na co najmniej dobrym poziomie, dzięki czemu umilają rozgrywkę. Muzyka to po prostu istne cudo – w klimat gry wprowadza znakomicie, a jeśli wyjdzie jakiś soundtrack – ja zamawiam!


O błędach słów kilka





Poważnych błędów w grze nie zauważyłem. Z tych, które jednak szczególnie ugrzęzły mi w pamięci to np. to, że pudeł porozrzucanych na planszy nie da się rozwalić choćbym nie wiem z czego strzelał, czasami występują drobne błędy w AI, czy jak już wcześniej wspomniałem nasz bohater nie potrafi walczyć wręcz…


Kopciuszek? Nie, piękna księżniczka!





Twórcy gry, Remedy, nie oczekiwali, że gra odniesie aż tak duży sukces jaki odniosła, dlatego postanowili na niektórych rzeczach trochę zaoszczędzić. W grze nie uświadczymy profesjonalnych lektorów – głosu postaciom występującym w grze użyczyli programiści Remedy oraz ich rodzina. Dopóki tego nie wyczytałem nigdy bym nie odważył się na sformułowanie takiej wypowiedzi, gdyż jak już pisałem dźwięk stoi na naprawdę wysokim poziomie. Podsumowując: wspaniała gra albo raczej film. Nazwałbym to interaktywnym filmem, gdyż produkt ten ma wszystko to, co dobry film i nawet więcej – daje nam możliwość kierowania poczynaniami głównego bohatera. Mam takie wrażenie, że twórcy wzięli wszystkie gry akcji wrzucili do dużego wora, wymieszali, dodali parę pomysłów od siebie – i tak wyszedł Max Payne. Remedy spodziewało się raczej, że wyjdzie kopciuszek, podczas gdy Max Payne to „najpiękniejsza księżniczka” jaką widziałem. Polecam!




Informacje o grze są moje zdjęcia by google

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Witam serdecznie


Dziś chce wam przedstawić drugą cześć z serii
Max peyna

A więc go !!




Podstawowe dane:



Gatunek: Akcja: TPP
Producent: Remedy Studios

Kiedy dwa lata temu firma Take 2 zdecydowała się wydać dzieło Remedy Studios – grę Max Payne, wielu graczy nie miało pojęcia, co to za produkt. Jednak w parę dni po premierze ów twór był na ustach wszystkich, każdy chwalił go jak tylko mógł. Na forach i grupach dyskusyjnych pochwałom nie było końca – ta gra była po prostu cudowna: rewelacyjna grafika, interesująca fabuła i wiele innych rzeczy przyczyniło się do wielkiego sukcesu produkcji. Przyznam się bez bicia, że w pierwszą część przygód Payne’a grałem dopiero w tym roku w wakacje, gdy dowiedziałem się, iż za kilka miesięcy na półki sklepowe trafi kontynuacja tej wyśmienitej strzelaniny. Tak też się stało. 15 października bieżącego roku miała miejsce światowa premiera Max Payne 2: The Fall of Max Payne. Dwa tygodnie później gra trafiła do polskich sklepów za sprawą firmy Cenega. Postanowiłem wstrzymać się z zakupem omawianej produkcji i poczekać na pierwsze komentarze na jej temat. Okazały się one bardzo pozytywne, więc kilka dni temu wziąłem się za kontynuację spotkania z Maxem. Grałem około piętnastu godzin i, o dziwo, przeszedłem całą grę, co mnie bardzo zasmuciło. Zacznijmy jednak od początku, w końcu ten tekst czytają nie tylko wierni fani, lecz również „zieloni”.


Tym, co rzuca się w oczy zaraz po uruchomieniu gry jest menu, które jest niemal identyczne jak w produkcji sprzed dwóch lat. Wszystkie opcje przejrzyście poukładane, łatwy dostęp do wszystkiego. Uruchamiamy nową grę i znów pozytywne zaskoczenie. Max Payne 2 oferuje kilka poziomów trudności, lecz najpierw mamy dostęp zaledwie do jednego z nich – tego najłatwiejszego, zaś po przejściu gry odblokowują się kolejne. Kiedy już uruchomimy po raz pierwszy dzieło Remedy Studios, naszym oczom ukaże się przepiękne otoczenie. Na początku – w prologu – obejrzymy kilka filmików, wprowadzających nas fabułę. O nich kilka słów na początek.




Dwanaście miesięcy po wydarzeniach znanych z części pierwszej nowojorski policjant, czyli tytułowy Max Payne, powraca, aby znów walczyć w mieście bezprawia. Nasz bohater poznaje Mone Sax – morderczynię na zlecenie, którą mieliśmy okazję poznać już w pierwowzorze. Tym razem będzie ona pomagała naszemu herosowi, który, dla przypomnienia, jest wdowcem - jego żona przed rokiem została brutalnie zgwałcona i zabita. Wróćmy jednak do fabuły. Autorzy zapowiadali, że będzie ona bardzo ciekawa i intrygującą. Obiecywali wiele niespodziewanych zwrotów akcji. Mogę śmiało przyznać, że z tych obietnic wywiązali się wręcz wyśmienicie. Max Payne 2: The Fall of Max Payne jest grą pełną niespodzianek, w której może wydarzyć się wszystko, co w rzeczywistym życiu nie miałoby (chyba) miejsca. Chciałbym na dowód opowiedzieć kawałek jednej z pierwszych misji, kiedy to idąc korytarzem usłyszałem krzyk kobiety i gruby głos mężczyzny. Co pomyślelibyście będąc na moim miejscu? Zapewne, że panna jest w niebezpieczeństwie i należałoby jej pomóc. Wiecie co się jednak stało? Po chwili, z pokoju w którym owa „para” przebywała, wyleciał postrzelony facet, a kobieta okazała się być babcią w lokówkach, szlafroku z... giwerą w ręku!

Należałoby jeszcze wspomnieć, że Max Payne 2 nie jest grą dla dzieci (mówiąc dzieci mam na myśli osoby poniżej – przynajmniej - piętnastego roku życia). Bohaterowie używają dosyć mocnego i twardego języka, a sceny, które oglądamy podczas rozgrywki zapierają dech w piersiach lub po prostu przerażają na tyle, że przechodzenie kolejnych poziomów przy zgaszonym świetle i zamkniętych drzwiach od pokoju dla wrażliwych może zakończyć się bezsenną nocą.


Fabuła gry:


Cała fabuła gry została skonstruowana w sposób przypominający budowę filmów kryminalnych z lat 40-tych XX-wieku (tzw. konwencja „noir”), gdzie mamy jednego „dobrego” bohatera, kobietę (femme fatale) i wątek miłosny oraz detektywistyczną historię pełną licznych niespodzianek oraz zwrotów akcji. Ogólnie rzecz biorąc scenariusz Max Payne: The Fall Of Max Payne jest trzy razy większy niż poprzednio, jednakże sama gra ma podobną długość. Fabuła jest głębsza i treściwsza. Twórcy chcieli uniknąć typowego „znudzenia” się grających i wszystko tak skonstruowano, by przejść grę z zapartym tchem, od początku do końca. Co więcej w pierwszym Max Payne opowiadana historia oraz walka stanowiły odrębne części, tzn. grający mógł w ogóle ominąć przerywniki filmowe i skończyć grę. Tym razem wszystko jest zgrabnie scalone. Naturalnie, pomimo wszelkich zmian koncepcyjnych, mamy tu do czynienia z tytułem przeznaczonym tylko dla dorosłych osób (18+), w którym nie ominięto straszliwych scen przemocy, morderstw, itp.




Powalony na kolana przez oprawę audio-wizualną długo nie mogłem dojść do siebie. Tak jak szczęka mi opadła, gdy grałem w pierwszą część, tak w drugiej było jeszcze lepiej. Wszystko wygląda świetnie. Zaczynając od terenów i pomieszczeń, które odwiedzimy, przez Nowy Jork, aż do postaci. Do produkcji zaangażowani zostali profesjonalni aktorzy, dzięki czemu gra wirtualnych bohaterów jest perfekcyjna. Po prostu cud miód – wszystko za sprawą nowego, lepszego engine’u. Na siłę próbowałem szukać minusów typu zanikanie grafiki, przenikanie postaci przez drzwi, ściany i... znalazłem w całej grze może jedną, góra dwie, takie sytuacje najczęściej spowodowane dużą liczbą osób „przebywających na ekranie” mojego siedemnastocalowego monitora. Jednak wtedy, aby pokonać ten „tłok” nieprzyjaciół, użyłem trybu Bullet Time w wersji 2.0. W normalnym wypadku, bez spowolnienia akcji jakie on oferuje, nie byłbym w stanie zabić naraz tylu wrogów. Jednak udało się i to w pięknym stylu. Siła odrzutu dwóch Ingramów, które miałem w ręku była tak wielka, że strzelając „oderwało” mnie od ziemi i poleciałem powoli w stronę ściany, wykańczając po kolei wrogów. Muzyka w grze również jest perfekcyjna – świetnie pasuje do klimatu gry. Ci co słyszeli „Main Theme”, którego możemy posłuchać na oficjalnej stronie, mieli przedsmak tego, co czeka nas w samej rozgrywce. Do tego dochodzi jeszcze bogaty arsenał broni. Większość z nich znamy z części pierwszej, lecz pojawiło się także kilka nowych. Przy omawianiu oprawy audio-wizualnej wypadałoby wspomnieć parę słów o Havoku, czyli systemie odpowiadającym za fizykę w grze. Gdyby nie on, zapewne byłaby ona o wiele nudniejsza i mniej atrakcyjna, a tak nasz bohater może przesuwać i przewracać kartony oraz rozwalać różne przedmioty. Na początku sprawiło mi to wielką frajdę.


Wymagania sprzętowe The Fall of Max Payne nie należą do niskich, lecz nie są również zbyt wysokie. Aby w pełni móc cieszyć się grą, potrzebujemy procesora z zegarem 1.1 GHz, 256 MB RAM. Karta graficzna zależy już od naszych upodobań, gdyż nawet na GeForce 2 można grać, jednak wtedy nie zobaczymy gry tak, jak powinna ona wyglądać.


Reasumując. Po Max Payne 2: The Fall of Max Payne spodziewałem się bardzo wiele, dlatego że pierwsza część okazała się wielkim hitem, przez co zrewolucjonizowała gatunek TPP. Muszę przyznać, iż gra spełniła moje oczekiwania w 99%. Dlaczego nie w stu? Otóż, jak to zwykle bywa, nie wszystko mi się podobało. Spodziewałem się nieco innego menu, ekranu gry i innych ------ – jednak te ------ są niemal identyczne jak w jedynce. Z drugiej strony, gdyby autorzy zdecydowali się na mega rewolucję, graczom mogłoby się to nie spodobać i sequel legendarnego już Maxa Payne’a zostałby przyjęty niezbyt miło (delikatnie mówiąc), a tak większości społeczeństwa się podoba, w tym mnie, dlatego wystawiam w pełni zasłużoną ósemkę.

Informacje są moje ,zdjęcia i filmik by google

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Fajnie wszystko opisane. Na pewno męczyłeś się z nim. Grałem tylko w 1 ale i tak fajna. Lajk leci.

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Bardzo fajna i przyjemnie dla oczów napisana recenza. Wszystko poprawnie i estetycznie..

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Fajnie napisana recenzja gierka również fajna

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Gra b. fajna . Jak będę miał kasę to kupię .

Na razie mój budżet jest dość niski , ponieważ kupiłem 16 gier na xbola

A co do recenzji

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Recenzja czytelna, nie mam zastrzeżeń leci +

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Recenzja bardzo przyjemna dla oka, masz +.A co do gry to jest genialna, a te rzucanie się z Battlersami. :3

Wymagania gry Max Payne 3

Max Payne 3 to kolejna odsłona serii, którą zapoczątkowało studio Remedy (znane także z Alan Wake)


Najsłabsza konfiguracja na jakiej testowano grę:

[*]Windows 7/Vista/XP (32/64 bit)

[*]Intel Dual Core 2,4 GHz / AMD Dual Core 2,6 GHz lub lepszy

[*]2 GB pamięci RAM

[*]NVIDIA GeForce 8600 GT (512 MB RAM) / AMD Radeon HD 3400 (512 MB RAM)
Zalecana wolniejsza konfiguracja:

[*]Windows 7/Vista/XP (32/64 bit)

[*]Intel Dual Core 3 GHz lub odpowiednik AMD

[*]3 GB pamięci RAM

[*]NVIDIA GeForce 450 (512 MB RAM) / AMD Radeon HD 4870 (512 MB RAM)
Zalecana szybsza konfiguracja:

[*]Windows 7/Vista (32/64 bit)

[*]Intel i7 Quad Core 2,8 GHz lub odpowiednik AMD

[*]3 GB pamięci RAM

[*]NVIDIA GeForce 480 (1 GB RAM) / AMD Radeon HD 5870 (1 GB RAM)
Najmocniejsza konfiguracja na jakiej testowano grę:

[*]Windows 7/Vista (64 bit)

[*]Intel i7 3930K 6 Core x 3,06 GHz / AMD FX8150 8 Core x 3,6 GHz

[*]16 GB pamięci RAM

[*]NVIDIA GeForce GTX 680 (2 GB RAM) / AMD Radeon HD 7970 (3 GB RAM)

Max Payne 3 Trainer +7 Download

Ni ma co opisywać jest to trainer z 7 dodatkami.

Download:



Skan:

Działający crack Max Payne 3 Download

Sprawdzony w 100% działający crack.Download:http://www.speedyshare.com/QN9J5/CRACK-MAX-PAYNE-3.rar

Działający crack Max Payne 3 Download

Dodaj skan. Globusy albo Administracja dadzą ci czas.

Max Payne 3 Trainer +7 Download

Gdzie skan?

Max Payne 3 Trainer +7 Download

Skan:

Max Payne Social Club

Ostatnio zakupiłem grę Max Payne 3 i mam problem - nie wiem gdzie wpisać kod aktywujący grę.

[Sprzedam] Max Payne 3

Hej, ostatnio zakupiłem kod do gry Max Payne 3. Jest to Cd-Key do wersji pobranej lub pożyczonej od kolegi. Mogę go sprzedać (opłacalnie) za 53.90zł.Przyjmuję przelewy DotPay.Kontakt:Steam: ziuszplGG: 37602348Sorry jeśli zły dział ale nie znalazłem lepszego.

[Problem]Social Club

hej kolego .Podasz mi treści klucza aktywacyjnego do max payna 3. ktury masz może by mi pasował .Proszę

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Bardzo ładnie zrobiona recenzja pewnie się trochę namęczyłeś masz +

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Dobra recenzja, estetycznie wykonana, którą się fajnie czyta. Plus również za umieszczenie filmiku

[TuT] Max payne 2 Recenzja

Bardzi fajna recenzja, tylko dlaczego w temacie jest [TuT]?

W końcu to recenzja nie tutorial.